Living in Goa
Door: Linda & Ramon
Blijf op de hoogte en volg Ramon en Linda
11 Januari 2009 | India, New Delhi
Al voordat we aan onze reis begonnen wisten we dat we ergens onderweg even een tijdje wilden gaan wonen. We dachten dat we vanzelf wel zouden voelen als we ergens langer moesten blijven, en dat klopte.. Inmiddels wonen we even in Goa, waar we eind november begonnen aan een yoga retreat. We zijn verhuisd naar een mooi één kamer huisje op een landtong in de zee. De mensen die nu in onze omgeving wonen zijn hier allemaal wat langer en dat maakt de sfeer heel ontspannen. Het is leuk om nieuwe mensen te ontmoeten maar het maakt de gesprekken meestal niet diepgaander.. We hebben een prachtig uitzicht over een baai, zitten heel privé maar zijn overal dichtbij. Het is echt een droom.
We hebben ons eigen oud & nieuw feestje gemaakt op een landtong in de zee (op het terrein waar ons huisje ook staat) en konden zo het vuurwerk zien van drie verschillende stranden. We hadden zelfgemaakte lantaarns, heel veel kaarsen, een gitaar en een heerlijk kampvuur. Ramon en ik zijn samen met Bale bij het vuur blijven slapen tot zonsopkomst - de eerste zon van 2009. Het was zo mooi!
De jongens over wie ik eerder schreef - Bale, Milan, Pem, Vinni en inmiddels ook Kailash - zijn vrienden geworden. We hebben allemaal zo'n ander verleden en toch voel ik me erg met hen verbonden. Ik leer veel van hen en zij van mij. Daar word ik heel blij van en ook soms emotioneel. Het maakt dat ik ten volste leef en dat voelt heel goed. Ik beleef zo intens, hoor levensverhalen die me diep raken. Zij zijn in hun jonge levens al moeilijkheden tegengekomen die zo veel ingrijpender kunnen zijn dan alles wat ik tot nu toe heb meegemaakt.
Kailash vertelde me een klein, maar zeer ingrijpend, stukje van zijn levensverhaal van de afgelopen tien jaar. In 1996 begon er een burgeroorlog in Nepal die tien jaar zou gaan duren. Toen hij achttien was kon hij kiezen tussen òf vechten voor een zaak waar hij niet achter stond, òf sterven. Hij koos voor iets wat hem niet werd aangeboden; vluchten. Vluchten vanuit Nepal naar India. Hij kan vechten, zeker, maar niet voor een oorlog die niet de zijne is. En hij besloot dat hij nog niet klaar was om te sterven. Hij heeft zijn ouders toen jaren niet gezien en de eerste twee jaar na zijn vertrek had hij nachten lang verdriet. Hij wilde alleen maar naar huis maar wist dat dat niet kon.
Vinni is één van de acht kinderen, maar hij heeft al een broer en een zusje verloren. Zijn zusje was zijn beste vriendin en kwam twee jaar geleden op 23 jarige leeftijd om bij een gasexplosie in de keuken. Vinni vertelde Ramon dat ik hem sterk aan zijn zusje doe denken en dat maakt hem soms heel blij maar ook vaak heel verdrietig. Ik hoop dat Vinni hier ook nog met mij over wil praten, misschien kan het hem helpen. Naast het feit dat Vinni nog steeds een echte womaniser is, weet ik nu ook dat ik zijn staren - waar ik het in het begin moeilijk mee had - in een heel ander daglicht moet zien. Hij mag nu zoveel kijken als hij wil..
Met Bale voel ik me vanaf dag 1 verbonden en na een uitgebreid onderzoek ben ik er gisteren achtergekomen dat ook hij op 10 maart is geboren - net als ik! (Volgens de Nepalese kalender, die niet gelijk loopt met de onze, is hij geboren op de zesentwintigste dag van de elfde maand in 2043 - en daar kon ik eerder niet zo heel veel mee..).
Bale wil op het moment vanalles maar twijfelt ook aan veel. Zijn vriendin woont in Canada en het is op dit moment heel moeilijk om bij elkaar te zijn. Hij wil niks liever maar ziet even geen uitweg door alle obstakels die hun samenzijn in de weg staan. Hij denkt er nu serieus aan het voorlopig even zo te laten en zijn eigen plannen te maken in Nepal of India. Misschien wil hij een eigen bedrijf opstarten met zijn neef Prakash, die we inmiddels ook kennen. Ik ben hem aan het helpen bij het maken van een business plan en dat is geweldig! Hij leert er veel van en ik krijg er volop ideeën van. Wie weet wat hier verder nog uitkomt..
Milan voelt als mijn kleine broertje. Ik mis hem oprecht als hij er even niet is. Hij is net zo oud als Ramon en ik - in april wordt hij achttien en Ramon en ik samen ook. Het is bijzonder te zien dat er nog zoiets moois is gegroeid in de afgelopen achttien jaar.
Ik ben een beetje aan het onderzoeken wat Milan met zijn toekomst wil. Hij is slim en ik zie dat hij veel kan. Hij heeft zeven broers en zussen en iedereen moet al jong aan het werk om voor zichzelf te kunnen zorgen. Als hij nadat hij terugkomt uit India weer naar school wil, moeten we ervoor zorgen dat dat ook kan. Maar eerst nog even kijken hoe hij het zelf allemaal ziet..
Naast de geweldige omgeving en fijne mensen om ons heen voelen we ons fysiek ook heel erg goed. Yoga blijkt voor ons allebei heel erg goed te zijn en het eten is hier gezond en extreem lekker. We voelen ons ontspannen en fit en laten niks wat lekker is : )
De detox is iets anders gelopen dan gepland en we hebben besloten om het na drie dagen af te breken.
Op de eerste dag van onze detox kuur schreef ik in mijn dagboek iets waarover ik me enorm verbaasde:
'In Patnem is yoga één van de meest populaire bezigheden en er is dan ook een vrij groot aantal yogadocenten actief. Ik breng yoga vaak in verband met een boeddhistische kijk op het leven, maar wellicht zit ik hier wel helemaal naast en kan ik dit niet zo algemeen zien.. Veel yogaleraren zijn namelijk jaloers, bang dat een voordeel voor een ander een nadeel zal zijn voor henzelf. Ze gunnen elkaar vrij weinig en praten daardoor slecht over elkaar. Natuurlijk is het leven hier zwaar voor veel mensen, maar zowel westerse als lokale yogaleraren doen aan dit spelletje mee. Voor mij is dit niet te rijmen. Ik geloof dat een mens nooit beter zal worden door slecht te praten over een ander. Ik had verwacht dat yogaleraren dit zouden weten'..
Verder begonnen wij rustig aan onze eerste dag van de kuur. We dronken een liter gekookt mineraalwater waarin 3 limoenen in de schil waren meegekookt en waaraan een beetje zout was toegevoegd. We moesten het snel drinken en dan is een liter veel.. Naar verwachting zat ik vrijwel meteen op het toilet (als een voorbeeldige Indiër), had ik diarree en voelde ik me daarna behoorlijk uitgeput. Bij Ramon duurde het een stuk langer en was het effect minimaal. Hij mocht dan ook gewoon yoga doen aan het einde van de dag en al snel door naar stap twee. Later leerden we dat dit een leverspoeling is geweest. Nooit verkeerd zo dachten wij..
Op dag twee moest Ramon 2 liter lauw water drinken en vervolgens overgeven. Ik kan je verzekeren dat je dan niks liever wil. Vervolgens moest hij even gaan liggen en verder die dag rustig aan doen. Op dag drie deed ik hetzelfde.
Eveneens op dag drie kwam een Britse yogalerares de tweede ochtendles geven bij Lotus. Het was niet de eerste keer dat ze er was, maar het was wel de eerste keer dat haar les drukker was dan die van onze swami. Hij was zo jaloers dat zijn volledige aandacht naar deze les ging waar hij niet blij mee was en mij daardoor - zo vond ik - te weinig aandacht gaf. Ik voelde me goed maar vond dat hij dat moest checken. Diezelfde dag is het net voor de avond yogaklas geknald tussen de swami en Rama. Baba (de swami) wilde niet dat er ook andere yogaleraren zouden lesgeven en voelde zich aangevallen door één van de studenten in de ochtendklas die vond dat hij te weinig uitleg gaf. Hij zette Rama (over wie ik ook al eerder schreef) voor het blok en er stonden twee enorme concentraties testosteron te schreeuwen op de yogavloer. Al tierend is de swami toen vertrokken. Al met al was het een erg vermakelijke situatie voor ons - wat een brok menselijke emoties zonder controle opeens!
Al konden wij de detox kuur voortzetten in het eigen centrum van de swami een dorpje verder, hebben we toch besloten er op dit punt mee te stoppen. We vinden het nodig dat degene bij wie we een kuur als deze doen zijn of haar aandacht volledig bij ons kan houden tijdens het proces. Het bewijs was daar dat we dat niet hoefden te verwachten.. Inmiddels heb ik van Sam - een Nederlands meisje met wie het heel snel klikte - de naam van een Ayurvedische dokter gekregen in het Zuiden van India. Zij heeft hele goede ervaringen met een tien daagse intensieve kuur bij hem. Wellicht gaan we dat doen als we daar zijn want ik ben er nog steeds van overtuigd dat het erg goed voor je is. Het moet wel gebeuren voor de lente, tegelijk met de natuur..
We hebben ons eigen oud & nieuw feestje gemaakt op een landtong in de zee (op het terrein waar ons huisje ook staat) en konden zo het vuurwerk zien van drie verschillende stranden. We hadden zelfgemaakte lantaarns, heel veel kaarsen, een gitaar en een heerlijk kampvuur. Ramon en ik zijn samen met Bale bij het vuur blijven slapen tot zonsopkomst - de eerste zon van 2009. Het was zo mooi!
De jongens over wie ik eerder schreef - Bale, Milan, Pem, Vinni en inmiddels ook Kailash - zijn vrienden geworden. We hebben allemaal zo'n ander verleden en toch voel ik me erg met hen verbonden. Ik leer veel van hen en zij van mij. Daar word ik heel blij van en ook soms emotioneel. Het maakt dat ik ten volste leef en dat voelt heel goed. Ik beleef zo intens, hoor levensverhalen die me diep raken. Zij zijn in hun jonge levens al moeilijkheden tegengekomen die zo veel ingrijpender kunnen zijn dan alles wat ik tot nu toe heb meegemaakt.
Kailash vertelde me een klein, maar zeer ingrijpend, stukje van zijn levensverhaal van de afgelopen tien jaar. In 1996 begon er een burgeroorlog in Nepal die tien jaar zou gaan duren. Toen hij achttien was kon hij kiezen tussen òf vechten voor een zaak waar hij niet achter stond, òf sterven. Hij koos voor iets wat hem niet werd aangeboden; vluchten. Vluchten vanuit Nepal naar India. Hij kan vechten, zeker, maar niet voor een oorlog die niet de zijne is. En hij besloot dat hij nog niet klaar was om te sterven. Hij heeft zijn ouders toen jaren niet gezien en de eerste twee jaar na zijn vertrek had hij nachten lang verdriet. Hij wilde alleen maar naar huis maar wist dat dat niet kon.
Vinni is één van de acht kinderen, maar hij heeft al een broer en een zusje verloren. Zijn zusje was zijn beste vriendin en kwam twee jaar geleden op 23 jarige leeftijd om bij een gasexplosie in de keuken. Vinni vertelde Ramon dat ik hem sterk aan zijn zusje doe denken en dat maakt hem soms heel blij maar ook vaak heel verdrietig. Ik hoop dat Vinni hier ook nog met mij over wil praten, misschien kan het hem helpen. Naast het feit dat Vinni nog steeds een echte womaniser is, weet ik nu ook dat ik zijn staren - waar ik het in het begin moeilijk mee had - in een heel ander daglicht moet zien. Hij mag nu zoveel kijken als hij wil..
Met Bale voel ik me vanaf dag 1 verbonden en na een uitgebreid onderzoek ben ik er gisteren achtergekomen dat ook hij op 10 maart is geboren - net als ik! (Volgens de Nepalese kalender, die niet gelijk loopt met de onze, is hij geboren op de zesentwintigste dag van de elfde maand in 2043 - en daar kon ik eerder niet zo heel veel mee..).
Bale wil op het moment vanalles maar twijfelt ook aan veel. Zijn vriendin woont in Canada en het is op dit moment heel moeilijk om bij elkaar te zijn. Hij wil niks liever maar ziet even geen uitweg door alle obstakels die hun samenzijn in de weg staan. Hij denkt er nu serieus aan het voorlopig even zo te laten en zijn eigen plannen te maken in Nepal of India. Misschien wil hij een eigen bedrijf opstarten met zijn neef Prakash, die we inmiddels ook kennen. Ik ben hem aan het helpen bij het maken van een business plan en dat is geweldig! Hij leert er veel van en ik krijg er volop ideeën van. Wie weet wat hier verder nog uitkomt..
Milan voelt als mijn kleine broertje. Ik mis hem oprecht als hij er even niet is. Hij is net zo oud als Ramon en ik - in april wordt hij achttien en Ramon en ik samen ook. Het is bijzonder te zien dat er nog zoiets moois is gegroeid in de afgelopen achttien jaar.
Ik ben een beetje aan het onderzoeken wat Milan met zijn toekomst wil. Hij is slim en ik zie dat hij veel kan. Hij heeft zeven broers en zussen en iedereen moet al jong aan het werk om voor zichzelf te kunnen zorgen. Als hij nadat hij terugkomt uit India weer naar school wil, moeten we ervoor zorgen dat dat ook kan. Maar eerst nog even kijken hoe hij het zelf allemaal ziet..
Naast de geweldige omgeving en fijne mensen om ons heen voelen we ons fysiek ook heel erg goed. Yoga blijkt voor ons allebei heel erg goed te zijn en het eten is hier gezond en extreem lekker. We voelen ons ontspannen en fit en laten niks wat lekker is : )
De detox is iets anders gelopen dan gepland en we hebben besloten om het na drie dagen af te breken.
Op de eerste dag van onze detox kuur schreef ik in mijn dagboek iets waarover ik me enorm verbaasde:
'In Patnem is yoga één van de meest populaire bezigheden en er is dan ook een vrij groot aantal yogadocenten actief. Ik breng yoga vaak in verband met een boeddhistische kijk op het leven, maar wellicht zit ik hier wel helemaal naast en kan ik dit niet zo algemeen zien.. Veel yogaleraren zijn namelijk jaloers, bang dat een voordeel voor een ander een nadeel zal zijn voor henzelf. Ze gunnen elkaar vrij weinig en praten daardoor slecht over elkaar. Natuurlijk is het leven hier zwaar voor veel mensen, maar zowel westerse als lokale yogaleraren doen aan dit spelletje mee. Voor mij is dit niet te rijmen. Ik geloof dat een mens nooit beter zal worden door slecht te praten over een ander. Ik had verwacht dat yogaleraren dit zouden weten'..
Verder begonnen wij rustig aan onze eerste dag van de kuur. We dronken een liter gekookt mineraalwater waarin 3 limoenen in de schil waren meegekookt en waaraan een beetje zout was toegevoegd. We moesten het snel drinken en dan is een liter veel.. Naar verwachting zat ik vrijwel meteen op het toilet (als een voorbeeldige Indiër), had ik diarree en voelde ik me daarna behoorlijk uitgeput. Bij Ramon duurde het een stuk langer en was het effect minimaal. Hij mocht dan ook gewoon yoga doen aan het einde van de dag en al snel door naar stap twee. Later leerden we dat dit een leverspoeling is geweest. Nooit verkeerd zo dachten wij..
Op dag twee moest Ramon 2 liter lauw water drinken en vervolgens overgeven. Ik kan je verzekeren dat je dan niks liever wil. Vervolgens moest hij even gaan liggen en verder die dag rustig aan doen. Op dag drie deed ik hetzelfde.
Eveneens op dag drie kwam een Britse yogalerares de tweede ochtendles geven bij Lotus. Het was niet de eerste keer dat ze er was, maar het was wel de eerste keer dat haar les drukker was dan die van onze swami. Hij was zo jaloers dat zijn volledige aandacht naar deze les ging waar hij niet blij mee was en mij daardoor - zo vond ik - te weinig aandacht gaf. Ik voelde me goed maar vond dat hij dat moest checken. Diezelfde dag is het net voor de avond yogaklas geknald tussen de swami en Rama. Baba (de swami) wilde niet dat er ook andere yogaleraren zouden lesgeven en voelde zich aangevallen door één van de studenten in de ochtendklas die vond dat hij te weinig uitleg gaf. Hij zette Rama (over wie ik ook al eerder schreef) voor het blok en er stonden twee enorme concentraties testosteron te schreeuwen op de yogavloer. Al tierend is de swami toen vertrokken. Al met al was het een erg vermakelijke situatie voor ons - wat een brok menselijke emoties zonder controle opeens!
Al konden wij de detox kuur voortzetten in het eigen centrum van de swami een dorpje verder, hebben we toch besloten er op dit punt mee te stoppen. We vinden het nodig dat degene bij wie we een kuur als deze doen zijn of haar aandacht volledig bij ons kan houden tijdens het proces. Het bewijs was daar dat we dat niet hoefden te verwachten.. Inmiddels heb ik van Sam - een Nederlands meisje met wie het heel snel klikte - de naam van een Ayurvedische dokter gekregen in het Zuiden van India. Zij heeft hele goede ervaringen met een tien daagse intensieve kuur bij hem. Wellicht gaan we dat doen als we daar zijn want ik ben er nog steeds van overtuigd dat het erg goed voor je is. Het moet wel gebeuren voor de lente, tegelijk met de natuur..
-
10 Januari 2009 - 20:19
Jezussie:
Naast alle andere mails lekker even dit verhaal van jullie te lezen.
Veel liefs, denk aan jullie xxx -
11 Januari 2009 - 01:37
Martin:
Vanuit Miami een korte reactie. De foto's zien er prachtig uit. Goed dat jullie een mooi plekje gevonden hebben. Geniet met volle teugen!! -
11 Januari 2009 - 08:55
Ciska:
Wat een prachtige foto's van jullie zelf zitten er tussen. Jullie zien erg intens gelukkig uit en glanzen helemaal.(En altijd leuk om via jullie een berichtje van mijn hubbie vanuit Amerika te lezen!)Veel liefs,
Ciska -
11 Januari 2009 - 09:21
Mama,:
lieve schatten
wat een plaatjes waarmee we worden verrast. GEWELDIG.
ik lijk een beetje jaloers te zijn, en
mijn verlangen jullie te zien vertaalt zich in waterlandertjes.
Tegelijkertijd ben ik intens gelukkig om al hetgene wat jullie samen beleven.
sprookjes uit 1000 en 1 nacht.
ik hou van jullie.
liefs mama.
-
11 Januari 2009 - 11:14
Jeanne:
wat een mooistuk hebben jullie gescheven ik word er stil van nog de aller beste wensen en een mooi jaar nog -
11 Januari 2009 - 12:41
Marielle:
Heerlijk om weer zo'n lang verhaal te lezen. Je merkt dat jullie intensief bezig zijn met ook vooral de innerlijke opruiming en schoonheid. De plaatjes zijn geweldig!! Wat een genot lijkt het me om daar een tijdje te wonen. Was idd nieuwsgierig naar de Detox, dus tnx voor de ervaring. Nix voor mij :-). Het ziet er uit en komt over alsof jullie heerlijk aan het genieten zijn en ECHT tot rust zijn gekomen. Fijn om mee te lezen.
ENJOY!! al het goede (en lekkere) in life!
Dikke kus,
M.xx -
11 Januari 2009 - 16:59
Ans Van Baast:
wij willen jullie een heel gelukkig 2009 wensen in goede gezondheid en stuur maar veel verhalen en leuke foto"s we genieten enorm groetjes uit een heel koud en vriezend nederland(spoordonk) wim en ans -
11 Januari 2009 - 18:53
Hans En Dianne:
Wat fijn dat jullie nu even een plekje hebben gevonden waar jullie een tijdje verblijven, en wat speciaal om de mooie foto's van jullie weer te kunnen zien.
Zeker ook met de kerstversiering, dat is iets wat voor ons en (misschien ook wel voor jullie zelf) bijna niet te geloven is....jullie op zo'n mooi strand de boel versieren en wij in een laagje sneeuw!!!
In ieder geval was het weer leuk om jullie verhaal te lezen en wij wensen jullie nog veel plezier en en nog veel mooie verhalen voor ons!!!
Groetjes Hans en Dianne -
13 Januari 2009 - 09:42
Rikie:
Lieve schatten, wat ben ik blij weer van jullie te horen! Het duurde deze keer zo lang voordat jullie weer schreven. Ik dacht nog: "zou de detox ze wel goed gedaan hebben?"
We genieten erg van jullie verhalen...zo bijzonder en ook fijn te lezen dat jullie zo genieten! Dikke kus, Pieter en Rikie -
14 Januari 2009 - 20:17
Astrid:
Lieve Ramon en Lin,
ben eindelijk weer bijgelezen....en nu mis ik jullie nog veel meer!! komen jullie toevallig na india niet richting Marokko? (ook 20 graden hoor!) heel veel liefs xxx -
15 Januari 2009 - 21:06
John J.:
Ik wil er ook heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeen... ;-) -
17 Januari 2009 - 08:09
Ismaël:
Hello Guys,
nice to have some news from both of you...
Already crossing so many countries !!!!
Sounds really great even if it 's hard to follow every details in dutch... anyway I can still look at the picts.
I'm shure u have a lot of fun then let me send you a big monster amount of kisses from Geneva...
Take care guys and don't come back too soon here it's cold cold cold (we just arrived from the seychelles... brrrrrrr)
-
17 Januari 2009 - 14:24
Jan Riek Verheggen.:
Hoi Ramon en Linda We hebben je verhalen gelezen en de foto,s bekeken ze waren zeer mooi. Wij genieten met jullie mee. Groetjes Jan en Riek -
18 Januari 2009 - 09:20
Maike:
Wat heerlijk dat jullie india hebben uitgekozen om even tot thuis te noemen. Ik kan het me helemaal voorstellen, althans bijna ik ben natuurlijk niet in het zuiden van India geweest.
Tja en yogaleraren? Die zijn boven alles en op de eerste plaats mens en dan pas yogaleraar. Ze zijn niet verlicht en geen dalai lahma, jezus, allah, god, mohammed.....Zolang wij mensen ons laten verleiden tot macht, jaloezie en geld blijven deze problemen bestaan! Op jullie pad komt zeker nog wel een goeroe ;-)
Dikke smakkerds
Maikie -
28 Januari 2009 - 21:35
Alexandra:
I am still here, check your mailbox and enjoy my friends, enjoy.
bisouskes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
