'Well Come' to Iran!

Gisteren zijn we aangekomen in Tabriz (Iran, net over de Turks-Iraanse grens) met een trein die er in plaats van de geplande 48 uur 57 uur over heeft gedaan! Maar goed dat we geen haast hebben :).

Het begint al met een prachtig (creatief) gebruik van Engels door velen. Zo zijn er winkels die je uitnodigen net de boodschap: 'Well Come to your shop'. Dat is pas ondernemerschap! ;-)

Lin heeft inmiddels al complimenten gekregen van Iraanse dames over hoe ze stijlvol weet om te gaan met de 'dress-code' (shawl en langere bovenkleding).

De Iraniers zijn enorm gastvrij en vriendelijk. Mensen vragen oprecht of ze iets voor je kunnen doen, geven een gratis rondleiding, lopen met je mee om aan te geven waar je naartoe moet (zo wilde ik de Teheran Times -een Engelstalige Iraanse krant- kopen) en bedanken ze je dat je Iran komt bezoeken!

Vandaag gingen we met de bus terug naar het hotel en ik ging vrolijk naast Lin in de bus zitten en toen ik zo eens rondkeek zag ik dat er alleen maar vrouwen -die mij
verbaasd aankeken- aan die kant zaten, dus ik netjes naar voor in de bus gelopen en bij de mannen gaan zitten. Daar een prima 'gesprek' gehad met een Iranier die alleen
Farsi (de Iraanse taal) sprak, dat was erg verhelderend. We hebben tot 5 geteld in Farsi. ;-)

Toen we uiteindelijk bij ons hotel kwamen, waar geen officiele busstop was, stopte de buschauffeur recht voor de deur en we mochten niet eens betalen! Met een teken van respect werden we uitgezwaaid... en reed de bus vrolijk verder! Prachtig!

Ook in Iran zijn er aardig wat CouchSurfers, dus we hebben alweer enkele vragen uitgezet voor onze volgende stop: Teheran. Morgen gaan we door met de bus (slechts 9 uur) naar Teheran...