Teheran
Door: Ramon & Linda
Blijf op de hoogte en volg Ramon en Linda
20 September 2008 | Iran, Eşfahān
Teheran was geweldig! Met name omdat we 2 dagen te gast waren bij een Iraans koppel (Neda & Alireza) ergens in de buitenwijken. Mooie
gesprekken, heerlijk gegeten (en ook nog een avond zelf gekookt!!). Ze
hebben ons meegenomen naar allerlei leuke alledaagse plekjes waar we
alleen nooit terecht waren gekomen. Top! Gisterochtend hebben ze ons op de bus gezet wat een hoop geregel scheelde aangezien de busstations hier vrij ver buiten de stad liggen..
Neda & Alireza worstelen met de gedachte om te gaan emigreren. Ze zien hier geen toekomst meer.. Vinden geen baan die voldoende voldoening geeft (geld vinden ze niet
belangrijk, maar zonder respect voor de kwaliteit van hun werk is het moeilijk volhouden). Ze zijn ook bang dat er oorlog komt maar vinden het moeilijk een antwoord te geven op de vraag met wie. De typische Iraanse indirectheid.. Ze denken
dat de Iraanse regering de beste bedoelingen heeft. Alleen de uitvoering is helemaal verkeerd. Ongelooflijk dat ze - ondanks de onderdrukking - toch nog kunnen geloven in de beste bedoelingen van hun regering (en van de geestelijken, aan wie de uiteindelijke macht hier toebehoort).
Als Neda denkt aan weggaan heeft ze tranen in haar ogen en kan ze bijna niet verder praten. Ze is bang dat niemand haar in een nieuw land zal accepteren en dat ze haar familie vreselijk zal missen. Ze moet ook helemaal opnieuw beginnen want haar 3
masters zijn buiten Iran niks waard.
Het is voor ons onmogelijk om een voorstelling te maken van hoe dit dilemma moet voelen. Maar nu ik dit verhaal zit uit te typen word ik emotioneel en vraag ik me af hoe ik ze in godsnaam ergens mee kan helpen.. Ik hoop dat naar ze luisteren alvast een klein verschil maakt..
Sinds gisteravond zijn we in Esfahan en vooralsnog slapen we in een hostal met een mooie binnenplaats.
Het is OK als ik daar mijn jas uitdoe en alleen mijn lange mouwen T-shirt aanlaat (en mijn hoofddoek natuurlijk). Daardoor voel ik me iets vrijer en dat is fijn..
Later meer over deze duizend en een nacht sprookjesstad!
Liefs voor allen :)
gesprekken, heerlijk gegeten (en ook nog een avond zelf gekookt!!). Ze
hebben ons meegenomen naar allerlei leuke alledaagse plekjes waar we
alleen nooit terecht waren gekomen. Top! Gisterochtend hebben ze ons op de bus gezet wat een hoop geregel scheelde aangezien de busstations hier vrij ver buiten de stad liggen..
Neda & Alireza worstelen met de gedachte om te gaan emigreren. Ze zien hier geen toekomst meer.. Vinden geen baan die voldoende voldoening geeft (geld vinden ze niet
belangrijk, maar zonder respect voor de kwaliteit van hun werk is het moeilijk volhouden). Ze zijn ook bang dat er oorlog komt maar vinden het moeilijk een antwoord te geven op de vraag met wie. De typische Iraanse indirectheid.. Ze denken
dat de Iraanse regering de beste bedoelingen heeft. Alleen de uitvoering is helemaal verkeerd. Ongelooflijk dat ze - ondanks de onderdrukking - toch nog kunnen geloven in de beste bedoelingen van hun regering (en van de geestelijken, aan wie de uiteindelijke macht hier toebehoort).
Als Neda denkt aan weggaan heeft ze tranen in haar ogen en kan ze bijna niet verder praten. Ze is bang dat niemand haar in een nieuw land zal accepteren en dat ze haar familie vreselijk zal missen. Ze moet ook helemaal opnieuw beginnen want haar 3
masters zijn buiten Iran niks waard.
Het is voor ons onmogelijk om een voorstelling te maken van hoe dit dilemma moet voelen. Maar nu ik dit verhaal zit uit te typen word ik emotioneel en vraag ik me af hoe ik ze in godsnaam ergens mee kan helpen.. Ik hoop dat naar ze luisteren alvast een klein verschil maakt..
Sinds gisteravond zijn we in Esfahan en vooralsnog slapen we in een hostal met een mooie binnenplaats.
Het is OK als ik daar mijn jas uitdoe en alleen mijn lange mouwen T-shirt aanlaat (en mijn hoofddoek natuurlijk). Daardoor voel ik me iets vrijer en dat is fijn..
Later meer over deze duizend en een nacht sprookjesstad!
Liefs voor allen :)
-
20 September 2008 - 11:31
Marielle:
Wow, dat klinkt indrukwekkend! Dat kunnen wij in ons 'vrije' westen denk ik niet voorstellen.
Geniet en dikke kus
XX -
21 September 2008 - 16:12
De Drie A'tjes :
Mooi verslag, duidelijk dat het daar niet al te best gaat! Hopelijk gaat jullie reis verder voorspoedig! Veel plezier, André -
21 September 2008 - 18:38
Mootje:
Wat leuk dat jullie zo gastvrij zijn ontvangen door Neda en Alireza. Wat zijn jullie gezegend met weer zo'n warm onthaal en gastvrijheid. Nu al zoveel mooie ervaringen en gesprekken die jullie als mooie herinneringen in je hart kan opslaan. En daarnaast weer een diepere betekenis van het woord ' vrijheid 'ervaren. Wat het betekent voor hen en zeker omdat jullie nu zo " in vrijheid " aan het reizen zijn. Lievies ook ik leer en geniet zo van jullie verhalen.
Keep on writing!
Liefs,
Mootje -
22 September 2008 - 10:57
Cyriel:
Ja, dan besef je ook weer hoe goed we het hier in Belgie en Nederland wel hebben. En maar zitten klagen over het weer dat niet goed is en over tien euro die we meer willen verdienen ... we zijn erg verwend maar ik ben wel zeker dat een luisterend oor overal wel helpt. Prachtig om jullie verhalen te kunnen volgen. Geniet ervan (van de mooie dingen en ook de minder mooie dingen!) -
23 September 2008 - 22:26
Nicole:
Lieve Lin & Ramon,
Bedankt voor het delen van jullie ervaringen. Heel herkenbaar (doet me aan Pakistan denken). Al is het besef er altijd dat je als westerling de vrijheid hebt om verder te reizen en wanneer je maar wilt weer terug te gaan naar je eigen veilige land. Tja. Het is wel waar dat het vaak al veel betekent om te luisteren EN het verder te vertellen.
Lieverds, geniet van alle prachtige ontmoetingen, de landschappen, marktjes, cultuur, ramadan, suikerfeest, etc. Leef, reis, ruik, proef, praat, ontdek en blijf erover schrijven met dit ontwapende enthousiasme!
Kus & knuffel,
Nicole
-
23 September 2008 - 23:40
John J.:
Indrukwekkend: zowel de foto's, maar des te meer de logtekst! -
28 September 2008 - 09:15
Froos Vullings:
Hallo Ramon,
Ontroerend verhaal. Wat een prachtig stel hebben jullie ontmoet. Blijf met je gevoel dicht bij jezelf.
Hartelijke groet en behouden reis,
Froos -
05 Maart 2009 - 18:56
Rens :
Hey..
Goeie verhalen.. heel Gaaf..
Nog veel genieten van jullie Reis..!!
Groeten uit Antwerpen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
