De mensen van Iran
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Ramon en Linda
28 September 2008 | Iran, Yazd
Iran maakt een blijvend diepe indruk op ons. Of eigenlijk zijn het de mensen van Iran, en het land heeft hen gemaakt.
Onvoorwaardelijke gastvrijheid overvalt ons steeds weer. Je vraagt je serieus af waar je dit alles aan hebt verdiend. Het verbaast en verrast, het maakt je vrolijk..
Een jongetje dat vrolijk rennnend een dadel in je mond komt duwen.
Een familie die hun huis voor je openstelt, je een vakantie van twee dagen geeft met het lekkerste eten en ritjes door hun stad.
Een jongen die de boodschappen voor je betaalt, zomaar opeens.
Een man op straat die vraagt of hij je ergens mee kan helpen.
Een jongen in de bus die thee voor je gaat halen. Om op te warmen omdat hij ziet dat je het koud hebt.
Dit land maakt ons verlegen en blij tegelijk.
Inmiddels zijn we in Yazd, volgens Unesco een van de oudste steden ter wereld. Maar eerst zal ik vertellen over de reis die we de afgelopen week hebben gemaakt naar de Sprookjesstad Esfahan en de stad van de liefde en de dichters, Shiraz.
Esfahan is een van de grootste trekpleisters voor bezoekers in Iran. De architectuur van pleinen, moskeeen, de bazaar en de bruggen is prachtig. Iraanse families picknicken in parken en aan de oever van de rivier. Met enorme theepotten en complete gasstellen maken ze er elke avond weer een heerlijk feestje van. Wij dachten dat dit met name door de ramadan (in Iran ramazan) komt, maar picknicken schijnt altijd een vast onderdeel te zijn van de Iraanse cultuur.
In Esfahan verbleven we in een hostal met een gezellige binnenplaats, wat ons de kans gaf ook andere backpackers te ontmoeten met uiteenlopende interessante en inspirerende verhalen. We ontmoetten o.a. Aiko, een Fins meisje dat alleen vanuit India, via Pakistan naar Iran was gekomen en zelfs nog een stukje Irak gaat meepikken op haar reis naar Turkije.
Een Nederlands/Nieuw Zeelands koppel dat onze geplande reis aan het doen is, maar dan andersom. En nog vele anderen.
Met de nachtbus zijn we in 9 uur van Esfahan naar Shiraz gereisd waar we eerst de prachtige oude restanten van de stad Persepolis hebben bezocht en de graven van o.a. Darius the Great. Deze plek kan concurreren met Luxor, dat weet ik zeker.
De tombe van de grote Perzische soeffi dichter Hafez konden we ook niet aan ons voorbij laten gaan. Hafez speelt nog altijd een grote rol in het leven van veel Iraniers en zijn boeken komen voor velen op de eerste plaats, gevolgd door de Koran. Prachtig om te zien hoe de Iraanse bezoekers zijn graf vereren en zijn gedichten nog altijd gebruiken om antwoord te krijgen op voor hen belangrijke levensvragen.
Ze stellen een vraag en slaan dan zijn boek open op een willekeurige bladzijde. Hier vinden zij vervolgens - met een beetje geluk - hun antwoord.
Na deze mooie plaatsen met veel geschiedenis heeft Arash, een Iraanse jongen van 26, ons opgepikt bij ons hostal een meegenomen naar het huis van zijn familie. Hier zijn we 2 dagen gebleven en non stop verwend, door hemzelf, zijn oudere broer Amir en hun fantastische ouders. We hebben zelfs Vodka gedronken - illegaal en zelf gemaakt, uiteraard. Verder hebben we de stad met zijn vele gezichten gezien..
- De grote 'flirt-boulevard' van Shiraz, waar auto's vol jonge jongens en meiden elkaar steeds weer passeren en ze lonken en roepen door de open ramen. Geweldig!
- Een fast food restaurant vol meiden met de meest extreme make-up en haarstijlen (bij velen is maar de helft van het haar bedekt en worden met de andere helft de meest creatieve creaties bedacht) en jongens die net een nose-job achter de rug hebben en trots rondlopen met grote pleisters en verbanden (want een operatie als deze kan je natuurlijk alleen betalen als je het financieel goed hebt, wat ze graag laten zien)
- De tuin van de grootvader van de heren, waar een oude auto vol stof en bladeren staat waarin de vodkavoorraad wordt bewaard (!)
- Een theehuis met prachtig uitzicht over de stad vol jongeren met rokende waterpijpen.
Shiraz was een grote gezellige vakantie!
Met de bus zijn we vrijdag aangekomen in Yazd, een relaxte oude oase in de woestijn waar ook Marco Polo is langsgekomen op zijn bekende reis over de zijderoute. Alle gebouwen zijn hier gemaakt van leem en hebben dus de kleur van de woestijn. Eeuwen oude badgirs (windtorens) sieren de hoeken van de huizen, de goed werkende voorloper van de moderne airconditioning. Dit is een stad om te lezen, te schrijven, lekker te eten en te verdwalen door de honderden kronkelende steegjes. Wat een genot! We hebben dan ook besloten hier even te blijven alvorens ons drukke programma in Turkmenistan onze dagen gaat bepalen.
Lieve mensen, ik kan nog uren doorvertellen maar ga nog wat overlaten voor een volgend verhaaltje. Dankjewel voor jullie leuke berichtjes! We genieten ervan :)
Met groet!
Ramon & Lin x
Onvoorwaardelijke gastvrijheid overvalt ons steeds weer. Je vraagt je serieus af waar je dit alles aan hebt verdiend. Het verbaast en verrast, het maakt je vrolijk..
Een jongetje dat vrolijk rennnend een dadel in je mond komt duwen.
Een familie die hun huis voor je openstelt, je een vakantie van twee dagen geeft met het lekkerste eten en ritjes door hun stad.
Een jongen die de boodschappen voor je betaalt, zomaar opeens.
Een man op straat die vraagt of hij je ergens mee kan helpen.
Een jongen in de bus die thee voor je gaat halen. Om op te warmen omdat hij ziet dat je het koud hebt.
Dit land maakt ons verlegen en blij tegelijk.
Inmiddels zijn we in Yazd, volgens Unesco een van de oudste steden ter wereld. Maar eerst zal ik vertellen over de reis die we de afgelopen week hebben gemaakt naar de Sprookjesstad Esfahan en de stad van de liefde en de dichters, Shiraz.
Esfahan is een van de grootste trekpleisters voor bezoekers in Iran. De architectuur van pleinen, moskeeen, de bazaar en de bruggen is prachtig. Iraanse families picknicken in parken en aan de oever van de rivier. Met enorme theepotten en complete gasstellen maken ze er elke avond weer een heerlijk feestje van. Wij dachten dat dit met name door de ramadan (in Iran ramazan) komt, maar picknicken schijnt altijd een vast onderdeel te zijn van de Iraanse cultuur.
In Esfahan verbleven we in een hostal met een gezellige binnenplaats, wat ons de kans gaf ook andere backpackers te ontmoeten met uiteenlopende interessante en inspirerende verhalen. We ontmoetten o.a. Aiko, een Fins meisje dat alleen vanuit India, via Pakistan naar Iran was gekomen en zelfs nog een stukje Irak gaat meepikken op haar reis naar Turkije.
Een Nederlands/Nieuw Zeelands koppel dat onze geplande reis aan het doen is, maar dan andersom. En nog vele anderen.
Met de nachtbus zijn we in 9 uur van Esfahan naar Shiraz gereisd waar we eerst de prachtige oude restanten van de stad Persepolis hebben bezocht en de graven van o.a. Darius the Great. Deze plek kan concurreren met Luxor, dat weet ik zeker.
De tombe van de grote Perzische soeffi dichter Hafez konden we ook niet aan ons voorbij laten gaan. Hafez speelt nog altijd een grote rol in het leven van veel Iraniers en zijn boeken komen voor velen op de eerste plaats, gevolgd door de Koran. Prachtig om te zien hoe de Iraanse bezoekers zijn graf vereren en zijn gedichten nog altijd gebruiken om antwoord te krijgen op voor hen belangrijke levensvragen.
Ze stellen een vraag en slaan dan zijn boek open op een willekeurige bladzijde. Hier vinden zij vervolgens - met een beetje geluk - hun antwoord.
Na deze mooie plaatsen met veel geschiedenis heeft Arash, een Iraanse jongen van 26, ons opgepikt bij ons hostal een meegenomen naar het huis van zijn familie. Hier zijn we 2 dagen gebleven en non stop verwend, door hemzelf, zijn oudere broer Amir en hun fantastische ouders. We hebben zelfs Vodka gedronken - illegaal en zelf gemaakt, uiteraard. Verder hebben we de stad met zijn vele gezichten gezien..
- De grote 'flirt-boulevard' van Shiraz, waar auto's vol jonge jongens en meiden elkaar steeds weer passeren en ze lonken en roepen door de open ramen. Geweldig!
- Een fast food restaurant vol meiden met de meest extreme make-up en haarstijlen (bij velen is maar de helft van het haar bedekt en worden met de andere helft de meest creatieve creaties bedacht) en jongens die net een nose-job achter de rug hebben en trots rondlopen met grote pleisters en verbanden (want een operatie als deze kan je natuurlijk alleen betalen als je het financieel goed hebt, wat ze graag laten zien)
- De tuin van de grootvader van de heren, waar een oude auto vol stof en bladeren staat waarin de vodkavoorraad wordt bewaard (!)
- Een theehuis met prachtig uitzicht over de stad vol jongeren met rokende waterpijpen.
Shiraz was een grote gezellige vakantie!
Met de bus zijn we vrijdag aangekomen in Yazd, een relaxte oude oase in de woestijn waar ook Marco Polo is langsgekomen op zijn bekende reis over de zijderoute. Alle gebouwen zijn hier gemaakt van leem en hebben dus de kleur van de woestijn. Eeuwen oude badgirs (windtorens) sieren de hoeken van de huizen, de goed werkende voorloper van de moderne airconditioning. Dit is een stad om te lezen, te schrijven, lekker te eten en te verdwalen door de honderden kronkelende steegjes. Wat een genot! We hebben dan ook besloten hier even te blijven alvorens ons drukke programma in Turkmenistan onze dagen gaat bepalen.
Lieve mensen, ik kan nog uren doorvertellen maar ga nog wat overlaten voor een volgend verhaaltje. Dankjewel voor jullie leuke berichtjes! We genieten ervan :)
Met groet!
Ramon & Lin x
-
28 September 2008 - 16:15
Martine:
Hi Ramon en Linda, de verhalen van Espahan en Shiraz doen me terugdenken aan de tijd toen ik er even was...ik heb nog steeds de dichtbundel van Hafiz...antwoorden op mijn vragen vind ik er echter niet in :-) Vanaf nu ga ik met volle aandacht lezen, want dat is voor mij allemaal heel onbekend terrein...en ik ben heel nieuwsgierig.
Het gevraagde boek voor Neda wordt deze week verstuurd.
Geniet maar vrolijk verder !!!
Martine -
28 September 2008 - 16:18
Pim,Mireille & Lieke:
Mooie verhalen, Iran moet toch wel een heel bijzonder land zijn. Gaaf om het te leren kennen op de manier zoals jullie beschrijven! We zijn erg benieuwd naar wat er nog gaat komen. Ga vooral door met genieten!
Liefs, Pim, Mireille & Lieke -
28 September 2008 - 16:54
Mootje:
Lieve Linda & Ramon,
Elke keer kijk ik uit naar jullie verhalen en foto's. Ik geniet zo van jullie verhalen echt amazing wat een gaaf land. Ik kan begrijpen dat jullie er verlegen van worden ik heb het zelfs al als ik het aan het lezen ben. Wat een liefde en gastvrijheid. Alle foto's zijn mooi en indrukwekkend. Blijf schrijven , dit word het beste boek van 2008. Het boek van linda & ramon op wereldreis. Heerlijk ! Jullie genieten en wij genieten mee met elk hoofdstuk die jullie schrijven.
Dikke dikke kus
Liefs,
Mootje -
28 September 2008 - 18:03
Denise:
Hallo lieverds,
Wat een mooie verhalen inderdaad! En ook prachtige foto's, schitterende architectuur. Je staat er niet bij stil wat er zich eigenlijk op de hele wereld afspeelt. Misschien een soort zelfbescherming, of gewoon egoisme? Who knows. Om nog even terug te komen op ons weekendje Drenthe, ik heb geen hunnebed gezien. Maar het was verder wel heerlijk en gezellig. Echt een Hollands weekendje weg. Maar ik kan wel zeggen dat een jaartje weg me ook behoorlijk begint aan te spreken. Ik hou jullie in de gaten!
Tot schrijfs.
PS. Leuk je moeder op de webcam!
Dikke kussen van,
Sandor en Denise -
28 September 2008 - 20:16
Marcella:
liefjes,
iedere keer weer een verrassing om op afstand een beetje met jullie mee te reizen.Jullie bagage
door deze reis zal nooit verloren gaan.
Blijf genieten van al het moois, van elkaar en al die lieve mensen die op jullie weg komen
.
Afstand is geen belemmering om bij elkaar te zijn.
een ontzettende dikke kus van
je mams. -
28 September 2008 - 20:59
Mark Vandael:
Dag Linda (ook al ken je me niet) en dag Ramon,
Cyriel heeft me jullie link bezorgd tijdens ons gesprek een poosje geleden. Prachtige verhalen. Gelijk ingeschreven op de RSS-feed en dus nu er ook als de kippen bij om jullie nieuwe avonturen te lezen. Ook nu weer treft het me hoe jullie schitterende dingen meemaken in een land waar je hier alleen maar negatieve dingen over hoort.
Ik wens jullie verder nog heel veel mooie avonturen.
Geniet ervan en blijf schrijven, zo zijn wij hier ook een beetje mee onderweg !
Hartelijke groet,
Mark.
-
29 September 2008 - 07:51
Martin:
Wat een ongeloofelijke mooie foto's Het lijkt vanaf de plaatjes echt het land uit 1001 nachten. Leuk om vervolgens te lezen dat de mensen hartelijk zijn en dat jullie je er prima vermaken. Wat een contrast met de berichtgeving in de journaals en in de kranten hier. Veel plezier! MARC -
29 September 2008 - 09:19
Marielle:
Wow, dat ziet er gaaf uit zeg! Lijkt me heel bijzonder... Lijkt me best wel vreemd, jullie gaan helemaal op in een nieuw land vol met indrukken en hier zijn we in het nieuws gewoon bezig met de hernieuwde overname van ABN AMRO en het overeind houden van Fortis :-). Daar sta je gelukkig daar helemaal niet bij stil! En dat moeten jullie ook ZEKER niet doen! Ben benieuwd wat voor weer het daar is, hier is het alweer herfst... Het blijft heerlijk om jullie een beetje te kunnen volgen en ook door de foto's een beetje mee te snoepen van al het moois dat jullie tegenkomen. Ik kijk alweer uit naar het volgende verhaal!
Liefs,
M.xx -
29 September 2008 - 10:09
Papa Da Hub:
Hallo allebei,
Weer een prachtig verhaal en hele mooie foto's.
Soms denk ik daar zou ik ook wel willen zijn...
Groetjes en tot horens. -
29 September 2008 - 17:24
Joost:
vanuit een hotel tijdens een training creatief denken even mijn mail checken en jullie berichtje lezen, dat is de wereld aan deze kant van de aardbol..
wat een rijkdom, wat een armoe!
een dikke kus en ook van Julie, die in de kamer naast mij w.s. hetzelfde aan het doen is.. -
30 September 2008 - 10:11
Karin(die Van Joost):
Wat maken jullie een fantastische avonturen mee! Heerlijk, volgens mij. En zo te horen genieten jullie er met volle teugen van. Ik zit vandaag thuis te werken (laptopje op schoot, tijdens de lunch even het nieuws meepikken op tv)aan een groot project dat Shell gaat uitvoeren in Kazakhstan. Dat is twee landen ten noorden van waar jullie nu zijn. Ook aan de Caspische Zee. Hoe is die Caspische Zee? Zijn jullie daar al geweest of komen jullie daar nog? -
02 Oktober 2008 - 19:41
Lia Van Kuringen:
Hoi levensgenieters!
Ik heb net jullie verhaaltjes zitten lezen en kan hier vanuit dit koude kikkerlandje heerlijk met jullie meegenieten. Leuk dat je dit voor de thuisblijvers zo mooi allemaal verteld. Ik wens jullie nog heel veel plezier en geniet er maar van, van al dat moois wat je nog tegen zult komen. veel liefs en groetjes van Lia, Marcel en de kids, Tante Diny en ome Toon. -
03 Oktober 2008 - 15:59
Marijke:
Hoi Lieverds,wat een avonturen maken jullie mee in dat prachtige, oude,en nieuwe Iran, vol lieve mensen, maar wat wil je....als ze jullie alleen al zien....krijgen ze zin om jullie te verwennen,deze late reactie vanwege email problemen sinds 20 aug.; zojuist ,hoera opgelost en meteen in het reisverslag gedoken, heerlijk;liefs en pakkerd van ons 2tjes, Kees en Marits -
04 Oktober 2008 - 12:43
Tantediny:
dag samen
hier een berichtje uit oirschot
zo als ik venomenheb gaat het nogprima geniet er samen van want dat maak je nooit eer mee.
heel veel plezier en geniet er van
wij zien wel op de pc.
vele groetjesvan de hele fam. van toon en diny van kuringen. bai bai
-
04 Oktober 2008 - 18:39
Michel:
Hey guys,
Jammer dat ik jullie niet meer gezien heb in Shiraz!! We zijn weer veilig thuis inmiddels, koud hier en een boel werk.... Ga jullie volgen hier, geniet ervan!
Groetjes,
Michel -
05 Oktober 2008 - 17:39
Joop& Corrie :
Lieve Ramon & Linda,
We hebben jullie mooie foto's gezien. Linda, ik dacht werkelijk dat je zus bij Ramon was, zo lijk je daar op met een hoofddoek. Leuke verhalen, jullie zijn al goed ingeburgerd bij de plaatselijke bevolking, zien we. Geniet met volle teugen, het is jullie gegund.
Vele Knuffels,
Joop, Corrie, Karin, Dirk, Pleun, Job & Janneke & de rest. (Ook van Spot en Boomer :P) -
06 Oktober 2008 - 19:35
Diny Van Haaren:
Hallo Ramaon en Linda
Geweldig om alles te lezen wat jullie allemaal beleven.We blijven jullie een beetje volgen. Heel veel groetjes Diny en Piet-Hein -
07 Oktober 2008 - 19:34
Ciska:
Lieve Lin en Ramon, wat een prachtige verhalen! Eindelijk reizigers die hun belevenissen beschrijven vanuit hun hart in plaats van aan de hand van de Lonely Planet. Wat een feest om te lezen! Geniet!!! Ciska
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
