Leven in Thailand
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Ramon en Linda
09 December 2012 | Thailand, Mae Rim
Leven in Thailand
Toen we in februari 2010 na anderhalf jaar Azië de laatste trein namen terug naar huis, wisten we dat we huiswaarts keerden met een droom; 6 maanden per jaar in het Oosten wonen en 6 maanden per jaar ‘thuis’, fysiek dichter bij onze familie en vrienden. En zoals een zwangerschap een conceptie en een tijd van rijping en groei nodig heeft, zo is het ook met dromen, weten wij inmiddels uit ervaring. Nu, een kleine drie jaar later hebben wij onze rugzakken weer gepakt, onze kabouter van één in de draagdoek gestopt en het vliegtuig genomen naar Bangkok.
Meteen al toen we het vliegtuig verlieten, voelden we de zinderend inspirerende trilling die we zo goed kennen van als we hier zijn. Daarnaast kwam er een serene rust over ons.. We zijn er! En daarmee heb ik dan ook meteen de twee belangrijkste redenen genoemd waarom we hier nu in Azië willen zijn. Deze twee energiën zorgen ervoor dat we hier zo ongelooflijk creatief zijn, zo ontzettend veel leren.. we ons zo levend voelen als we hier zijn.. We zijn hier om te creëren nu, en daarvoor is het klimaat hier in alle opzichten perfect.
Uit de vele prachtige landen die Azië rijk is, kozen we om heel veel verschillende redenen voor Thailand deze keer. Ten eerste omdat we ons er thuis voelen, wat we niet kunnen zeggen van bijvoorbeeld China. Omdat schoonheid en warmte hier zo vanzelfsprekend zijn, omdat we graag zo veel mogelijk op blote voeten lopen en omdat gezond leven hier zo makkelijk is. Maar ook vanwege de goede infrastructuur (Ramon heeft nog een klein aantal belangrijke opdrachten waar hij begin volgend jaar een aantal keren voor moet uitvliegen) en de gezondheidszorg van topniveau (we hebben nu toch ook nog een kleine held bij ons). En tot slot, omdat het een schoon land is, veel schoner dan India bijvoorbeeld.
We vertrokken zonder op voorhand een huis te regelen waar we voor langere tijd in konden trekken, omdat het onze ervaring is dat je veel beter ter plaatse rond kunt gaan rijden om te zien waar het goed voelt en dan pas te kijken of je er iets kunt huren. En zo geschiedde.. We gaven onszelf vanaf de dag van vertrek twee weken om dit te regelen. Maar onze eerste actie was een medische check voor Zorro, in een fantastisch ziekenhuis in de hoofdstad.
Na een ongezellig bezoek aan een arts in Antwerpen, besloten we met Zorro ook nog naar een kinderarts te gaan in Bangkok. We wilden er zeker van zijn dat hij voldoende gevaccineerd en beschermd mee kon gaan in onze plannen hier, maar ook voorkomen dat hij overdreven veel rommel in zijn kleine lijfje gespoten zou krijgen. Dit blijft altijd een vreselijk moeilijk onderwerp vind ik, maar de vrouwelijke arts in het BNH Hospital heeft ons naast een zeer professioneel advies ook een luisterend oor en menselijke behandeling gegeven. Het was ons prettigste ziekenhuisbezoek tot nu toe en zelfs de Japanse Encefalitis prik die Zorro uiteindelijk heeft gekregen bleek hem het minst te deren van alle prikken die hij tot nu toe heeft gekregen. Waarschijnlijk speelde hierin mee dat een fantastisch knappe Thaise in een lila mantelpakje hem continu zat te vermaken. Zij was er speciaal en alleen maar om ons bij te staan tijdens ons bezoek aan de dokter. Fantastisch!
Na nog een paar dagen wachttijd om te zien of Zorro geen bijwerkingen kreeg - waarin we natuurlijk ook nog vele malen op pad zijn gegaan in Bangkok - zijn we vervolgens vijf dagen na vertrek vertrokken naar de plek waar we dachten te gaan wonen; Ko Lanta.
Ko Lanta is een eilandje aan de zuidwestkust van Thailand. Het werd ons door twee zeer betrouwbare bronnen - want net zo nomadisch als wij en super leuke meiden - aangeraden en we planden dan ook onze reis naar dit mooie eilandje met het idee dat onze enige opgave zou worden een keuze te maken tussen de verschillende baaitjes.
Maar eigenlijk al meteen toen de ferry aankwam in het haventje bekroop me het gevoel dat dit niet de plek was waar we wilden gaan wonen. Ik vond het belachelijk dat ik dit dacht, want ik had nog niet eens voet aan wal gezet, en dus besloot ik mijn oordeel even uit te stellen (wat ik altijd doe wanneer mijn intuïtie me direct een negatief oordeel influistert). In ongeveer een half uurtje reden we in een open auto van de noordelijke pier naar het laatste baaitje in het zuiden, waar we op een hele mooie plek aankwamen met, uiteraard, een prachtig uitzicht op zee. Mijn gevoel bleef echter onveranderd en ook Ramon vond ik erg stil, zijn oordeel uitstellend net als ik.
We zijn vervolgens de hele middag en avond op pad gegaan. Zijn gaan eten aan de andere kant van de baai, hebben verschillende mensen ontmoet en leuke gesprekken gehad, zijn nog iets gaan drinken en belandden vervolgens laat op de avond op de veranda van onze mooie hutje aan zee. Daar zaten we, naast elkaar, met het geluid van de golven op de achtergrond en ons ventje in dromeland.
“Het is het niet hè!?” zei één van ons. Ik weet niet eens meer wie het als eerste uitsprak. Misschien zeiden we het zelfs wel tegelijk. “Maar waarom dan niet?” Vroegen we ons hardop af, “het is hier prachtig!” En dus kwamen we op het belangrijke onderwerp van wat we dan precies zochten in de plek waar we wilden gaan wonen en ontstond er een lijstje, wat ik hieronder met jullie zal delen.
Eigenschappen ‘huisje’ Thailand:
Bereikbaarheid / omgeving:
- kunnen wandelen naar iets (zonder rotsen of dirt road te moeten nemen)
- restaurantjes en paar winkeltjes in directe nabijheid (voor dagelijkse behoeften; water, fruit, toiletpapier, mosquito coils, koekjes / nootjes, evt. brood
- markt in de buurt (-/- 7 km.)
- goede telefoonontvangst
- fijne werkplek in de buurt (bijv. rustige bar met internet)
- yoga (of tai chi.. etc.) mogelijkheden op loopafstand
- de natuur binnen handbereik
Ruimte:
- 2 kamers liefst, of 1 ruime kamer
- Zorro moet niet uit het huis of van de veranda kunnen vallen
- binnen alles op zelfde niveau (dus geen afstapjes, trapjes)
- overdekte veranda, uit de volle zon
- schaduw rondom het huis (bomen) zonder gevaarlijke niveauverschillen
- keuken met kookplaat, aanrecht en koelkast
- eigen badkamer
- buiten plaats voor eettafeltje + hangmat / chillhoek
- binnen plaats voor tafeltje + kastje
En dan was er nog iets, iets wat niks met het huisje of de omgeving te maken had, maar wel met een bepaalde energie die ergens hangt. Het moest een plek zijn waar inspirerende mensen zijn. Mensen die wat van de wereld hebben gezien, interessante dingen doen.. dromers en doeners. Mensen die ergens voor langere tijd neerstrijken en niet enkel op vakantie zijn. Het moest ook een plek zijn waar gewone dagelijkse dingen gebeuren, een leven is wat al sinds jaar en dag ergens doorgaat en niet een leven wat is opgebouwd rond de inkomsten van het toerisme. We bedachten ons dat de plekken aan zee waar we eerder even woonden ook niet op een eiland waren, maar op het vaste land, vlakbij doorgaande wegen die al heel lang ergens zijn en waarlangs al heel lang vanalles gebeurt.
We hebben ‘s nachts nog onze tickets geboekt en zijn de volgende ochtend vertrokken in de richting van Chiang Mai, een inspirerende stad in de noordelijke binnenlanden waar we altijd veel inspirerende mensen zijn tegengekomen en waar in de omgeving vele traditionele stammen wonen die hun oude rituelen en gewoontes al eeuwen in stand weten te houden. Een spirituele stad ook, met op elke hoek een tempel en bij elk huis, restaurantje of winkeltje een altaartje om de voorouders te eren en de mensen te herinneren aan hun geloof; het boedhisme.
En het is ons gelukt! Na wat voor- en tegenspoed (in volgorde precies andersom) hebben we binnen 13 dagen een heerlijke plek gevonden op een totaal andere lokatie dan we voor ogen hadden toen we vertrokken, maar volledig naar wens. We wonen temidden van de rijstvelden tussen lokale boertjes en de meest uiteenlopende types overal vandaan. En als we even genoeg hebben van het platteland, zijn we binnen een half uur in onze geliefde stad Chiang Mai.
Inmiddels wonen we hier ruim drie weken, zijn we al aardig ingeburgerd, gaat Zorro er regelmatig met een Thai vandoor en zijn we sinds een week of twee allebei halve dagen aan het werk. Er is sindsdien al ongelooflijk veel gebeurd waarover heel veel valt te schrijven en waarover later meer (om te voorkomen dat jullie ergens rond kerstmis pas zullen weten waar wij zijn gebleven : )
NB - We hebben nu voor het eerst in Azië een adres waarvan we vrijwel zeker zijn dat er post aankomt, dus mocht er iemand in de pen willen kruipen, dan sturen we jullie graag het adres : )
Toen we in februari 2010 na anderhalf jaar Azië de laatste trein namen terug naar huis, wisten we dat we huiswaarts keerden met een droom; 6 maanden per jaar in het Oosten wonen en 6 maanden per jaar ‘thuis’, fysiek dichter bij onze familie en vrienden. En zoals een zwangerschap een conceptie en een tijd van rijping en groei nodig heeft, zo is het ook met dromen, weten wij inmiddels uit ervaring. Nu, een kleine drie jaar later hebben wij onze rugzakken weer gepakt, onze kabouter van één in de draagdoek gestopt en het vliegtuig genomen naar Bangkok.
Meteen al toen we het vliegtuig verlieten, voelden we de zinderend inspirerende trilling die we zo goed kennen van als we hier zijn. Daarnaast kwam er een serene rust over ons.. We zijn er! En daarmee heb ik dan ook meteen de twee belangrijkste redenen genoemd waarom we hier nu in Azië willen zijn. Deze twee energiën zorgen ervoor dat we hier zo ongelooflijk creatief zijn, zo ontzettend veel leren.. we ons zo levend voelen als we hier zijn.. We zijn hier om te creëren nu, en daarvoor is het klimaat hier in alle opzichten perfect.
Uit de vele prachtige landen die Azië rijk is, kozen we om heel veel verschillende redenen voor Thailand deze keer. Ten eerste omdat we ons er thuis voelen, wat we niet kunnen zeggen van bijvoorbeeld China. Omdat schoonheid en warmte hier zo vanzelfsprekend zijn, omdat we graag zo veel mogelijk op blote voeten lopen en omdat gezond leven hier zo makkelijk is. Maar ook vanwege de goede infrastructuur (Ramon heeft nog een klein aantal belangrijke opdrachten waar hij begin volgend jaar een aantal keren voor moet uitvliegen) en de gezondheidszorg van topniveau (we hebben nu toch ook nog een kleine held bij ons). En tot slot, omdat het een schoon land is, veel schoner dan India bijvoorbeeld.
We vertrokken zonder op voorhand een huis te regelen waar we voor langere tijd in konden trekken, omdat het onze ervaring is dat je veel beter ter plaatse rond kunt gaan rijden om te zien waar het goed voelt en dan pas te kijken of je er iets kunt huren. En zo geschiedde.. We gaven onszelf vanaf de dag van vertrek twee weken om dit te regelen. Maar onze eerste actie was een medische check voor Zorro, in een fantastisch ziekenhuis in de hoofdstad.
Na een ongezellig bezoek aan een arts in Antwerpen, besloten we met Zorro ook nog naar een kinderarts te gaan in Bangkok. We wilden er zeker van zijn dat hij voldoende gevaccineerd en beschermd mee kon gaan in onze plannen hier, maar ook voorkomen dat hij overdreven veel rommel in zijn kleine lijfje gespoten zou krijgen. Dit blijft altijd een vreselijk moeilijk onderwerp vind ik, maar de vrouwelijke arts in het BNH Hospital heeft ons naast een zeer professioneel advies ook een luisterend oor en menselijke behandeling gegeven. Het was ons prettigste ziekenhuisbezoek tot nu toe en zelfs de Japanse Encefalitis prik die Zorro uiteindelijk heeft gekregen bleek hem het minst te deren van alle prikken die hij tot nu toe heeft gekregen. Waarschijnlijk speelde hierin mee dat een fantastisch knappe Thaise in een lila mantelpakje hem continu zat te vermaken. Zij was er speciaal en alleen maar om ons bij te staan tijdens ons bezoek aan de dokter. Fantastisch!
Na nog een paar dagen wachttijd om te zien of Zorro geen bijwerkingen kreeg - waarin we natuurlijk ook nog vele malen op pad zijn gegaan in Bangkok - zijn we vervolgens vijf dagen na vertrek vertrokken naar de plek waar we dachten te gaan wonen; Ko Lanta.
Ko Lanta is een eilandje aan de zuidwestkust van Thailand. Het werd ons door twee zeer betrouwbare bronnen - want net zo nomadisch als wij en super leuke meiden - aangeraden en we planden dan ook onze reis naar dit mooie eilandje met het idee dat onze enige opgave zou worden een keuze te maken tussen de verschillende baaitjes.
Maar eigenlijk al meteen toen de ferry aankwam in het haventje bekroop me het gevoel dat dit niet de plek was waar we wilden gaan wonen. Ik vond het belachelijk dat ik dit dacht, want ik had nog niet eens voet aan wal gezet, en dus besloot ik mijn oordeel even uit te stellen (wat ik altijd doe wanneer mijn intuïtie me direct een negatief oordeel influistert). In ongeveer een half uurtje reden we in een open auto van de noordelijke pier naar het laatste baaitje in het zuiden, waar we op een hele mooie plek aankwamen met, uiteraard, een prachtig uitzicht op zee. Mijn gevoel bleef echter onveranderd en ook Ramon vond ik erg stil, zijn oordeel uitstellend net als ik.
We zijn vervolgens de hele middag en avond op pad gegaan. Zijn gaan eten aan de andere kant van de baai, hebben verschillende mensen ontmoet en leuke gesprekken gehad, zijn nog iets gaan drinken en belandden vervolgens laat op de avond op de veranda van onze mooie hutje aan zee. Daar zaten we, naast elkaar, met het geluid van de golven op de achtergrond en ons ventje in dromeland.
“Het is het niet hè!?” zei één van ons. Ik weet niet eens meer wie het als eerste uitsprak. Misschien zeiden we het zelfs wel tegelijk. “Maar waarom dan niet?” Vroegen we ons hardop af, “het is hier prachtig!” En dus kwamen we op het belangrijke onderwerp van wat we dan precies zochten in de plek waar we wilden gaan wonen en ontstond er een lijstje, wat ik hieronder met jullie zal delen.
Eigenschappen ‘huisje’ Thailand:
Bereikbaarheid / omgeving:
- kunnen wandelen naar iets (zonder rotsen of dirt road te moeten nemen)
- restaurantjes en paar winkeltjes in directe nabijheid (voor dagelijkse behoeften; water, fruit, toiletpapier, mosquito coils, koekjes / nootjes, evt. brood
- markt in de buurt (-/- 7 km.)
- goede telefoonontvangst
- fijne werkplek in de buurt (bijv. rustige bar met internet)
- yoga (of tai chi.. etc.) mogelijkheden op loopafstand
- de natuur binnen handbereik
Ruimte:
- 2 kamers liefst, of 1 ruime kamer
- Zorro moet niet uit het huis of van de veranda kunnen vallen
- binnen alles op zelfde niveau (dus geen afstapjes, trapjes)
- overdekte veranda, uit de volle zon
- schaduw rondom het huis (bomen) zonder gevaarlijke niveauverschillen
- keuken met kookplaat, aanrecht en koelkast
- eigen badkamer
- buiten plaats voor eettafeltje + hangmat / chillhoek
- binnen plaats voor tafeltje + kastje
En dan was er nog iets, iets wat niks met het huisje of de omgeving te maken had, maar wel met een bepaalde energie die ergens hangt. Het moest een plek zijn waar inspirerende mensen zijn. Mensen die wat van de wereld hebben gezien, interessante dingen doen.. dromers en doeners. Mensen die ergens voor langere tijd neerstrijken en niet enkel op vakantie zijn. Het moest ook een plek zijn waar gewone dagelijkse dingen gebeuren, een leven is wat al sinds jaar en dag ergens doorgaat en niet een leven wat is opgebouwd rond de inkomsten van het toerisme. We bedachten ons dat de plekken aan zee waar we eerder even woonden ook niet op een eiland waren, maar op het vaste land, vlakbij doorgaande wegen die al heel lang ergens zijn en waarlangs al heel lang vanalles gebeurt.
We hebben ‘s nachts nog onze tickets geboekt en zijn de volgende ochtend vertrokken in de richting van Chiang Mai, een inspirerende stad in de noordelijke binnenlanden waar we altijd veel inspirerende mensen zijn tegengekomen en waar in de omgeving vele traditionele stammen wonen die hun oude rituelen en gewoontes al eeuwen in stand weten te houden. Een spirituele stad ook, met op elke hoek een tempel en bij elk huis, restaurantje of winkeltje een altaartje om de voorouders te eren en de mensen te herinneren aan hun geloof; het boedhisme.
En het is ons gelukt! Na wat voor- en tegenspoed (in volgorde precies andersom) hebben we binnen 13 dagen een heerlijke plek gevonden op een totaal andere lokatie dan we voor ogen hadden toen we vertrokken, maar volledig naar wens. We wonen temidden van de rijstvelden tussen lokale boertjes en de meest uiteenlopende types overal vandaan. En als we even genoeg hebben van het platteland, zijn we binnen een half uur in onze geliefde stad Chiang Mai.
Inmiddels wonen we hier ruim drie weken, zijn we al aardig ingeburgerd, gaat Zorro er regelmatig met een Thai vandoor en zijn we sinds een week of twee allebei halve dagen aan het werk. Er is sindsdien al ongelooflijk veel gebeurd waarover heel veel valt te schrijven en waarover later meer (om te voorkomen dat jullie ergens rond kerstmis pas zullen weten waar wij zijn gebleven : )
NB - We hebben nu voor het eerst in Azië een adres waarvan we vrijwel zeker zijn dat er post aankomt, dus mocht er iemand in de pen willen kruipen, dan sturen we jullie graag het adres : )
-
09 December 2012 - 10:53
Ans Van Baast:
Hallo,wat leuk om weer van jullie te horen ut Thailand
Ik kijk weer uit naar jullie verhalen Het ga jullie goed tot de volgende keer vanuit een regen en sneeuwachtig nederland Groetjes Wim en Ans -
09 December 2012 - 13:21
Marcella, Moeder, Schoonmoeder , Omi Van Zorro:
Lieve drie,
Wat overkomt mij op deze zondagochtend?
Sinaasappelparadijs is weer in de eather, met inmiddels een mandarijntje erbij.
Een 1e impressie van de 1e maand in jullie geliefde Azie.
3 jaar geleden was ik bij jullie in Thailand en ik begrijp waardoor jullie dromen in die omgeving zo gevoed wordt. Een prachtig land, een heerlijk klimaat, veel prachtig bloemen (vooral orchideeen),
maar Bovenal de mooie mensen. Ze zijn zo tevreden en lief, en stralen zo'n liefde naar hun
medemensen en weten van werkelijk alles een feestje te maken.
Het ochtendgloren van de zon, de monikken op weg naar de tempel, de kleurrijke markten,
de bootjes op de rivier, het uitstallen van de waren, de tuc-tucs op iedere hoek van de straat ,het bereiden van de heerlijke gerechten, de massagesalons en ga zo maar door. Ze hangen echt
de slingers van het leven op. We zien de beelden van het cocos eiland op T.V., Het is echt zo !!!!!!
Je wordt weer mens.
Linda, Ramon, Zorro, dankjewel. Het was echt een verrassing
liefs mama, omi, xxx. -
09 December 2012 - 14:00
Trèske:
Hė lieve schattekes, kei leuk om dit keer met jullie mee te leven in het sinaasappelparadijs! Ik geniet van de verhalen en mooi om te lezen dat jullie je plek gevonden hebben. Voor nu een lieve zeekoe-knuffel. -
09 December 2012 - 14:17
Dianne Erven:
Wát leuk zo met z'n drietjes!!!!
Wat een heerlijk mannetje!!!
Hoop dat jullie veel mooie gaan zien en beleven geniet ervan!
Vele groetjes uit het witte Best.
Hans en Dianne xxx -
09 December 2012 - 14:44
Theo En Bets Vullings:
Hoi,lieverds,
Wat geweldig dat we naast skype en facetime nu ook weer kunnen genieten van jullie boeiende verhalen en ervaringen uit het mooie Thailand.
We verheugen ons er nu al op ,om het met eigen ogen te kunnen zien en te beleven.
Blijf ook maar hele mooie foto's en video'tjes sturen
Heel veel liefs uit Oirschot
Pap en Mam -
09 December 2012 - 14:48
Jules En Babs:
hey Ramon en Linda.
wat geweldig dat jullie dit gewoon dóén. We herkennen stukjes uit onze reizen naar Thailand en zien meteen alles weer voor ons. Wij bereiden ons voor op een maandje Birma in januari. We maken op de terugreis een stop van een paar dagen in Bangkok.
We denken nu natuurlijk al vooruit naar ons daarnavolgende reisdoel. Een maand ergens neerstrijken is een prachtig alternatief voor een maand rondtrekken. En dan is Thailand natuurlijk een ideale plek. We zij ook in Chang Mai geweest. Het eerste dat Babs zei dat ze zich daar nog van kon herinneren was een rat die op straat liep. Maar dat was de enige (die zij de hele reis gezien heeft.) Geniet ervan met dat heerlijke manneke,
Jules en Babs -
10 December 2012 - 16:56
Maikie:
Ha Lieverds,
Hoe heerlijk dat sinnaasappelparadijs weer in leven is, heerlijke verrassing! Zo inspirerend en om de levendige verhalen te lezen en dan ook nog de foto's erbij te zien! Ongekend hoe gelukkig jullie er uit zien, net echte Thai people!!
Benieuwd naar alle komende inspirerende blogs!
Dikke knuffels aan de family!
Maikie
je hebt het schrijven niet helemaal van een vreemde, die omi kan er ook wat van ;-) -
17 December 2012 - 18:58
Kathleen Steegmans:
Hi Linda, Ramon & Zorro,
Tof dit allemaal te lezen. Ik krijg er ontzettend veel reiszin van! :)
Bij deze alvast een zeer gezellige kerst en een fantastisch nieuw jaar gewenst in jullie sinaasappelparadijs.
Groetjes,
Kathleen... -
06 Januari 2013 - 12:01
Riek En Jan Verheggen:
Hoi Ramon Linda en Zorro Gisteren waren we op nieuwjaars receptie bij tante Toos toen hadden we het over jullie bedankt voor de leuke verhalen en de foto,s Geniet er van .
Ome Jan en Tante Riek .
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
