Echt, puur, wild en prachtig!
Door: Linda & Ramon
Blijf op de hoogte en volg Ramon en Linda
05 November 2008 | Kyrgizië, Bisjkek
In het Westen van het land zijn de Kyrgyzen een minderheid en bestaat het overgrote deel van de bevolking uit Oezbeken. De grensovergang bij de stad Osh bracht voor ons daarom niet extreem veel verandering. Wel zagen we, met name aan de mannen, dat we langzaamaan in een ander land kwamen. Op vele hoofden werd met trots de 'kalpak' gedragen; een wit vilten hoed met traditionele patronen in zwart. Deze hoed geeft, zonder twijfel, aan dat de drager ervan een Kyrgyz is. Wij hadden verwacht dat deze kunstwerkjes met name voor toeristen werden gemaakt, zoals ook de shyrdaks (traditionele vilten tapijten in vele levendige kleuren), maar niets bleek minder waar. Hoe verder we de binnenlanden van Kyrgyzstan inreisden, hoe meer kalpaks de mannenhoofden sierden en hoe meer shyrdaks op tuinhekjes hingen te drogen.
Kyrgyzstan is echt, puur, wild en prachtig! En ditzelfde geldt voor de Kyrgyzen, die met name de rurale gebieden bewonen. Het land bestaat voor 94% uit bergen en de auto is dan ook op veel plaatsen een onbruikbaar vervoermiddel. De meeste mensen - maar bizar genoeg alleen mannen - verplaatsen zich per paard. Het zijn vrij kleine, sterke, stoere paarden die we steile bergpassen zonder moeite zagen beklimmen. Verder zagen we duizenden koeien en schapen de valeien begrazen en wegen oversteken, met of zonder herder. Er zijn hier geen weides omzoomd met hekken en slootjes, zoals bij ons. De kuddes lijken zomaar rond te zwerven en het is voor ons nog steeds een raadsel hoe de eigenaars van deze dieren hun kudde weer terug kunnen vinden. Waarschijnlijk beperken de - voor ons vaak onzichtbare - grenzen als rivieren en rotswanden hun graasgebied toch enigszins en kunnen stoere mannen op paarden hun eigendom in een relatief korte tijd terugvinden. De dieren worden herkend op uiterlijk en karaktertrekken, want in dit wilde land kwamen we uiteraard geen oormerken of halsbanden tegen. We zagen in elk geval al vele kuddes in de avondschemer huiswaarts keren, met hun eigenaar.
De Kyrgyzen zijn een nomadisch volk dat leeft in de mooiste natuur. Het lijkt een enorm uitgestrekt Zwitserland, maar zonder drukke hotels met bijbehorende toeristen. In het Westen van het land sliepen we bij een lokale familie in een afgelegen dorpje in het grootste walnotenbos ter wereld. In het Oosten genoten we van prachtige bergen in het besneeuwde Tian Shan massief, waar we lekker konden opwarmen in natuurlijke warmwaterbronnen, hmmm.. Ten Zuiden van het op een na grootste alpine meer ter wereld, bij Korgondo Boulak - een heel klein algelegen dorpje in een groot bergplateau - hebben we ons verwonderd over de vele paardensporten die de Kyrgyzen beoefenen. Een heerlijke afwisseling na de prachtige architectuur van Oezbekistan.
In de bergen ontmoetten we David en Jennifer, een Amerikaans koppel met wie we enorm hebben gelachen tijdens een etmaal in de kou. De laatste 3 dagen van ons verblijf in dit fantastische land waren we hun gast in Bishkek, waar ze voor twee jaar zijn neergestreken en lesgeven aan de internationale school. Alweer een enorme gastvrijheid in de hoofdstad! We hebben zelfs nog een middag geklommen met lokale weeskinderen. Toen ik Ramon aan het zekeren was vloog ik zelf de lucht in!
Bishkek is volledig anders dan de rest van het land. Het is een jonge stad met een gemengde bevolking. We zagen veel Russische bewoners waarvan met name de vrouwen vrij nadrukkelijk in het oog springen. Vele dragen strakke broeken of korte rokjes met laklaarzen met extreem hoge hakken. Toen ik tegen Markus, een Italiaan, zei dat ik het grappig vond hoe de vrouwen er hier uit zien was zijn antwoord; "It's not funny, it's GOOD!"
In mijn hart ben ik nog niet klaar met centraal Azie - en met name nog niet met Kyrgyzstan - maar mijn lichaam verplaatst zich over anderhalf uur alweer richting Zuid-Oost Azie. Wegens visa problemen in China en een niet ideaal (want ijskoud) seizoen aldaar hebben we besloten naar Bangkok te vliegen en pas in de lente richting het Noorden te reizen. We gaan even opladen in Thailand en beslissen daar hoe we onze reis gaan voortzetten.. Ik ben benieuwd!
Kyrgyzstan is echt, puur, wild en prachtig! En ditzelfde geldt voor de Kyrgyzen, die met name de rurale gebieden bewonen. Het land bestaat voor 94% uit bergen en de auto is dan ook op veel plaatsen een onbruikbaar vervoermiddel. De meeste mensen - maar bizar genoeg alleen mannen - verplaatsen zich per paard. Het zijn vrij kleine, sterke, stoere paarden die we steile bergpassen zonder moeite zagen beklimmen. Verder zagen we duizenden koeien en schapen de valeien begrazen en wegen oversteken, met of zonder herder. Er zijn hier geen weides omzoomd met hekken en slootjes, zoals bij ons. De kuddes lijken zomaar rond te zwerven en het is voor ons nog steeds een raadsel hoe de eigenaars van deze dieren hun kudde weer terug kunnen vinden. Waarschijnlijk beperken de - voor ons vaak onzichtbare - grenzen als rivieren en rotswanden hun graasgebied toch enigszins en kunnen stoere mannen op paarden hun eigendom in een relatief korte tijd terugvinden. De dieren worden herkend op uiterlijk en karaktertrekken, want in dit wilde land kwamen we uiteraard geen oormerken of halsbanden tegen. We zagen in elk geval al vele kuddes in de avondschemer huiswaarts keren, met hun eigenaar.
De Kyrgyzen zijn een nomadisch volk dat leeft in de mooiste natuur. Het lijkt een enorm uitgestrekt Zwitserland, maar zonder drukke hotels met bijbehorende toeristen. In het Westen van het land sliepen we bij een lokale familie in een afgelegen dorpje in het grootste walnotenbos ter wereld. In het Oosten genoten we van prachtige bergen in het besneeuwde Tian Shan massief, waar we lekker konden opwarmen in natuurlijke warmwaterbronnen, hmmm.. Ten Zuiden van het op een na grootste alpine meer ter wereld, bij Korgondo Boulak - een heel klein algelegen dorpje in een groot bergplateau - hebben we ons verwonderd over de vele paardensporten die de Kyrgyzen beoefenen. Een heerlijke afwisseling na de prachtige architectuur van Oezbekistan.
In de bergen ontmoetten we David en Jennifer, een Amerikaans koppel met wie we enorm hebben gelachen tijdens een etmaal in de kou. De laatste 3 dagen van ons verblijf in dit fantastische land waren we hun gast in Bishkek, waar ze voor twee jaar zijn neergestreken en lesgeven aan de internationale school. Alweer een enorme gastvrijheid in de hoofdstad! We hebben zelfs nog een middag geklommen met lokale weeskinderen. Toen ik Ramon aan het zekeren was vloog ik zelf de lucht in!
Bishkek is volledig anders dan de rest van het land. Het is een jonge stad met een gemengde bevolking. We zagen veel Russische bewoners waarvan met name de vrouwen vrij nadrukkelijk in het oog springen. Vele dragen strakke broeken of korte rokjes met laklaarzen met extreem hoge hakken. Toen ik tegen Markus, een Italiaan, zei dat ik het grappig vond hoe de vrouwen er hier uit zien was zijn antwoord; "It's not funny, it's GOOD!"
In mijn hart ben ik nog niet klaar met centraal Azie - en met name nog niet met Kyrgyzstan - maar mijn lichaam verplaatst zich over anderhalf uur alweer richting Zuid-Oost Azie. Wegens visa problemen in China en een niet ideaal (want ijskoud) seizoen aldaar hebben we besloten naar Bangkok te vliegen en pas in de lente richting het Noorden te reizen. We gaan even opladen in Thailand en beslissen daar hoe we onze reis gaan voortzetten.. Ik ben benieuwd!
-
05 November 2008 - 17:58
Mariëlle:
Jaloers!!! Wat klinkt dat allemaal prachtig weer! En helemaal die laatste allinea... Even naar Bangkok vliegen en opladen in Thailand...
Wat fantastisch dat je dit nu allemaal ter plekke kunt beslissen. Dat lijkt me het allergrootste genot als je tijd neemt om te reizen!!
Maar ook zo'n land als Kyrgyzstan (ik moet zelfs goed kijken of ik het juist overtyp) Nog nooit van gehoord en nu enthousiast van jullie verhalen!
Het blijft een heerlijke belevenis om een stukje via jullie reisdagboek mee te reizen.
Hele goede reis en ik kijk uit naar het volgende verhaal!
Liefs,
M.xx -
05 November 2008 - 18:10
Emmie:
En die video!! Dat gehobbel over die bergketen... Allemachtig :-)
Foto's zijn ook gaaf! Wel bijzonder dat je zo bij mensen thuis kunt komen. Echt geweldig!
Liefs,
M.xx -
06 November 2008 - 11:03
Marlies (tante M):
Vaak ook 'n cofrontatie van onze westerse armoede, ook al hebben we een grote gelbuidel op zak. Mensen uit deze "arme" hebben een puurheid en schoonheid en tevredenheid waar wij westerlingen ver van af zijn gedwaald! Jullie reis roept bij mij een enorm gevoel van heimwee op, van verlangen naar....om weer op nieuw... Voor jullie die mij niet kennen ik ben een zus van de moeder van Linda en heb ruim 20 jaar geleden ook zo'n soort reis gemaakt in de zelfde leeftijd.Ik vierde mijn 34ste verjaardag in Thailand en mijn 35ste in India.Dus ik kan invoelen wat Linda en Raimon 'n beetje mee maken.
Mijn hart ben ik destijds echt verloren in Tibet!!!! Helaas zijn wij toen 1987 het land uitgezet door de chinezen en sindsdien is het niet meer mogelijk vrij zonder chineese begeleiding door Tibet te trekken.Dus eigenlijk was dat toch nog boffen ook al werden we uit ons bed geligt en op 't vliegtuig gezet, waarbij eerst de fotorolletjes uit ons toestel werden gerukt. Voor mij was reizen leven en in Nederland zijn overleven. Lieve lieverds ik wens jullie nog heel veel schoonheid, ervaringen en beleven maar vooral ook een goede gezondheid die bazaal belangrijk is voor deze ries. Hou van elkaar, bescherm elkaar en heb lief wat je tegen komt en GENIET liefs tante Marlies -
06 November 2008 - 11:33
Marlies:
Ben niet zo goed hierin maar zag dat het eerste stuk 'verloren' is gegaan. Waaris het gebleven?? -
07 November 2008 - 09:37
Mama,:
schatjes,
wat een schitterende foto's,als
een sprookje wat werkelijkheid is.
De droom waar ik altijd van droomde, wat dromen blijft,eens
nog eens te reizen, beleef ik in
mijn verbeelding met jullie samen.
veel liefs, mama -
08 November 2008 - 12:47
Rikie:
Lieve Lin en Ramon,
Wat een ongelofelijke reis!! We genieten erg van jullie verhalen en zo boeiend geschreven ook! (Een 2e Nicci French geboren??) Ook jullie foto's zijn prachtig! We kijken uit naar jullie verhaal over Thailand en de rest van jullie reis. Dikke kus, Pieter en Rikie -
10 November 2008 - 18:49
Papa Cq Hub:
Hallo allebei,
Weer een pracht verhaal..
Maak er tezijnertijd maar
een mooi boek van...
Ik denk dat het NOS-tv
programma 'Op Reis' daar wel raad mee weet...
Nou ja jullie moeten dat
zelf wel zien zitten.
Heel veel groetjes en tot
skypens of anderzijds.
-
14 November 2008 - 11:21
Paul En Erna:
Dat ziet er allemaal heel gaaf uit. We zijn echt jaloers op wat jullie allemaal meemaken en zien.
De -stan landen zijn zo te zien wel een wereld apart.
groetjes
-
25 November 2008 - 18:46
Servee:
wat een geluksvogels zijn jullie -
07 December 2008 - 19:39
Sander:
Omdat ik ook plannen heb om die kan in te gaan kwam ik op jullie site aanbeland. Prachtige foto's! Ik zie er naar uit om het land te bezoeken.
Veel plezier nog!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
